ضرورت اتصال بلاکچین ها برای پذیرش همگانی ارزهای دیجیتال
در سال گذشته شاهد ظهور توکن های خیره کننده¬ی گرانبها و مشتقات آنها، یک کلاس کاملا جدید از دارایی ها با معرفی اکوسیستم آن و حتی توکن های ETF برای سرمایه گذاری روی دارایی های بلاکچین های دیگر بودیم. به عنوان نمونه حراج توکن ها یا ICO ها از این دسته هستند که محبوبیت زیادی پیدا کرده اند.
در سال گذشته شاهد ظهور توکن های خیره کنندهی گرانبها و مشتقات آنها، یک کلاس کاملا جدید از دارایی ها با معرفی اکوسیستم آن و حتی توکن های ETF برای سرمایه گذاری روی دارایی های بلاکچین های دیگر بودیم. به عنوان نمونه حراج توکن ها یا ICO ها از این دسته هستند که محبوبیت زیادی پیدا کرده اند.
در فروم World Economic حتی تا آنجا پیش بینی میشود که ظرف کمتر از ۱۰ سال آینده حدود ۱۰ درصد تولید ناخالص جهانی (GDP) روی بلاکچین ذخیره خواهد شد. در حال حاضر این مقدار برابر است با ۷٫۸ تریلیون دلار (۷٫۸x10^12).
در اینجا چالشی نمایان میشود: اگر ما، به عنوان جامعه، نتوانیم راهی برای اتصال بلاکچین ها به یکدیگر پیدا کنیم، این ۷٫۸ تریلیون دلار در مسیر هایی پراکنده میشود که ارزش واقعی آن کمتر خواهد بود. خب راه حل چیست؟ یک راه همان روشی است که در ۳۰ سال گذشته با آن مواجه بوده ایم.
از اینترانت ها (شبکه های ملی) به اینترنت (شبکه جهانی)
قبل از اختراع پروتکل TCP/IP (برای مسیر یابی و ارسال داده ها روی شبکه ها)، شبکه های محلی در گوشه و کنار پراکنده و به اینترانت معروف بودند. اما به هر حال نسبت به روش های سنتی ارتباط نقطه به نقطه نظیر ارسال نامه، فکس و تلفن در آنجا دارای کارایی بالاتری بودند. برون رفت واقعی از این وضعیت در سال ۱۹۷۳ اتفاق افتاد، جایی که معلوم شد این شبکه های مختلف و ناهمگون میتوانند تحت یک پروتکل مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و با این کار با هم سازگاری بیشتری پیدا کنند.
با کاهش ملزومات (پیچیدگی ها) اتصال اینترانت ها به حداقل، برای پیوستن به شبکه ای از شبکه ها (اینترنت)، تقریبا اتصال هر نوع اینترانتی فارغ از خصوصیات و ویژگی های آن به این شبکه بزرگ امکان پذیر شد.
پذیرش اولیه این شبکه به هم پیوسته در ابتدا به خاطر محدودیت سرویس های ارائه شده به کاربران روند کندی داشت. یک عامل اصلی تصادفا این روند را تسریع بخشید. همان تامین کنندگان سرویس های ارسال نامه، فکس و تلفن اکنون میتوانستند سرویس های مبتنی بر اینترنت که برایشان ارزش افزوده (منابع درآمدی جدید) به همراه داشت را در سبد محصولات خود اضافه کنند. به خاطر اعتمادی که طی سالیان قبل از آن بین مشتری ها و تامین کنندگان شکل گرفته بود، پذیرش سرویس جدید توسط کاربران به سادگی میسر گردید. این پذیرش بطور زنجیر وار و با دنبال کردن هر کاربر توسط کاربر قبلی ادامه یافت.
امروزه اینترنت در همه جای جهان گسترش یافته و اطلاعاتی که قبلا بصورت محلی در دسترس بود اکنون به سادگی و از هر نقطه ای حتی کره ماه نیز در دسترس است. داده ها در سرور ها در سراسر جهان ذخیره میشوند و برای این کار مسیریاب ها (روتر ها) زیرساخت را ایجاد میکنند. تامین کنندگان اینترنت (ISP ها) با برقراری ارتباط با ISP های دیگر، سرور ها و روترها عملا زمینه دسترسی آسان و سریع کاربران مبتدی به اطلاعات بسیار وسیعی را فراهم میکنند.
کاربر مبتدی که از طریق همین کانال های ارتباطی به اینترنت دسترسی و اطلاعات مورد نیازش را دریافت میکند، دغدغه اینکه نحوه دقیق دریافت این اطلاعات چگونه است را ندارد. تمام چیزی که نیاز دارد وارد کردن آدرس (URL) جایی است که میخواهد اطلاعات را از آنجا دریافت کند. ISP که کانال ارتباطی کاربر با اینترنت را ایجاد کرده از مسیر دقیق دستیابی به مقصد اطلاعی ندارد. به هر حال از طریق پروتکل TCP/IP درخواست مورد نظر از یک کانال ارتباطی به کانال دیگر و از طریق روتر ها، سرورها یا ISP ها هرکدام که مقصد و یا ادامه مسیر را میداند، انتقال پیدا میکند. نکته مهم این است که هیچکدام نیازی به دانستن کل مسیر ندارند. تمام چیزی که لازم است اعتماد کردن به پروتکل TCP/IP است که از طریق مکانیزم داخلی خود میتواند مسیر را پیدا کرده و بسته های اطلاعاتی را به مقصد برساند. همین عملکرد مسیر یابی اوست که اتصال بین شبکه ای را سهل و اساس پیاده سازی اینترنت را فراهم آورده است.
اتصال بلاکچین ها
چگونه میتوانیم مشابه این فرایند را در اتصال بلاکچین ها به یکدیگر انجام دهیم؟ آیا راهی هست که بجای پیشنهاد بعضی از شرکت ها مبنی بر ایجاد یک بلاکچین برزگ برای اتصال بلاکچین ها، این کار را انجام داد؟ ایجاد یک بلاکچین جدید چیزی شبیه یک اینترانت بزرگ است که بقیه اینترانت ها باید به آن اعتماد کنند. بسیار دشوار بتوان همه را متقاعد کرد. راه ساده تر اینکه بگذاریم هرکس در بلاکچین –اینترانت- خودش باشد و فقط آنها را به هم متصل کرد.
چیزی که به نظرم میرسد، پیشنهاد یک شبکه تراکنش آنی رمزنگاری و خارج از زنجیره (COMIT) است که در انتهای سال ۲۰۱۶ ارائه شده و یک white paper درباره آن نوشته شده است.
این شبکه چگونه خواهد بود؟ درست مثل اینترنت در اینجا هم به یک زیرساخت پایدار و قابل اعتماد نیازمندیم. به عقیده ما هر بلاکچین بزرگی میتواند آن دو را تامین کند. میتواند هر بلاکچینی باشد، درست مثل اینترنت، وضعیت های مختلف و متفاوت میتوانند به یکدیگر متصل شوند. برای مثال، اینترنت اولیه هرگز سرویس های پیام رسان موبایلی را پیش بینی نکرده بود، اما این امکانات به سادگی پیاده سازی شده اند. همین وضعیت برای COMIT قابل اجرا است جایی که هر بلاکچین جدیدی از طریق پروتکل مسیریابی COMIT Routing Protocol (CRP) میتواند به یک بلاکچین موجود وصل شود.
در حال حاضر یک کاربر ارز رمز مجبور است برای پذیرفته شدن یک تراکنش توسط جامعه، اگر نگوییم چندین ساعت، چندین دقیقه منتظر بماند. با پذیرفته شدن کانال های پرداختی مثل شبکه های Lightening, Raiden و بسیاری دیگر اینگونه کاربران قادر خواهند بود انتقال مبلغ ارز رمز بصورت آنی از شخص A به شخص B ارسال نمایند. اگر در همین زمان شخص B یک کانال ارتباطی با شخص C باز کند، در اینصورت شخص A میتواند دارایی را از طریق B برای C –در لحظه- ارسال نماید (تا زمانی که شخص B از نقدینگی کافی برخودار باشد).
بصورت تئوری محدودیتی برای زنجیره شرکت کنندگان A تا C مادامی که همه آنها نقدینگی کافی داشته باشند، وجود ندارد. در اینجا نیز برای این تراکنش های آنی شخص A لازم نیست بداند کدام مسیرها تا انتها دارایی را به C منتقل میکند. کاربران میتوانند به این سیستم به عنوان پروتکل مسیریابی که خودش را تصحیح میکند اعتماد کنند مضاف بر اینکه کانال های پرداختی رمزنگاری شده امن که در فصل بعد توضیح داده خواهد شد، عملکرد بی عیب و نقص را تضمین میکنند.
پایان این گفتار درمورد سیستم های پرداخت فوری رمزنگاری شده امن و خارج از زنجیره است که میتواند انتقال را از هر دارایی به دارایی دیگری از طریق قراداد های hash شده با قفل زمانی (Hashed time-lock contracts) –توضیح در مقاله بعدی- انجام دهد. برای اینکه این شبکه نقدینگی کافی داشته باشد (مانند مثال فوق ارسال از A به C) ما مفهموم تامین کنندگان نقدینگی (Liquidity Provides) را ارائه میکنیم. LP ها نقش هاب یا نود های میانی در شبکه COMIT را دارند که کانال های ارتباطی را با کاربران، LP های دیگر و کسب و کارها فراهم میکنند. اینها مانند سرورها، روترها و ISP ها در اینترنت، اجزای کلیدی شبکه COMIT هستند.
پذیرش این سیستم، یکپارچه، سریع بوده و منافع بزرگی برای شرکت کنندگان به همراه دارد درست مثل همان اتفاقی که در اینترنت افتاد. بعضی از این منفعت ها و نه همه موارد مربوط به COMIT عبارتست از:
- زیرساخت متن باز
- پرداخت های کاملا آنی، بدون زحمت و ارزان برای همه کاربران در کل شبکه
- دسترسی همگانی واقعی بدون محدودیت به همه دارایی ها یا فرایند های کسب و کار روی بلاکچین
- شبکه تراکنش های مطمئن با رمزنگاری امن
- فرصت های جدید کسب و کار برای شرکت ها
- منابع جدید درآمدی برای بانک ها و LP ها
- پذیرش سریع شبکه بر مبنای شبکه های فعلی با هزینه کم و زیرساخت مطمئن