یکی از نگرانی‌های تحلیلگران در رابطه با استخراج بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال این است که مرکز ها استخراج این ارزها بیش‌ازحد برق مصرف مینمایند . همینطور فرآیند بررسی و تأیید معاملات ارزهای دیجیتال احتمال دارد وضعیت محیط زیست جهانی را از آنچه میباشد بدتر نماید .

در دسامبر ۲۰۱۷ , یکسری تحلیلگر با انتقاد از مصرف بسیار برق بوسیله مرکزها استخراج بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال فرآیند استخراج را «فاجعه‌ی زیست‌محیطی» نامیدند . قبلا , نشریه‌ی کوین‌تلگراف گزارش داده بود که استخراج ارزهای دیجیتال احتمال دارد مصرف برق بیشتری نسبت به خانوارها در سال ۲۰۱۸ خواهند داشت .

اسماری مک‌کارتی ( سیاستمدار و عضو حزب Pirate ایسلند و یکی‌از فعالان حوزه‌ی ابتکار عمل و داده ها ) اظهار داشت مصرف بیش‌ازحد منابع برای بیت‌کوین چیزی جز خسارت نیست ; چرا‌که کاربرد کلیدی بیت‌کوین «سفته‌بازی» است و صرفا به منظور انجام معاملات ریسک‌دار ساخت می‌گردد . وی میگوید : 

 
 
 

در‌حالتی که دوست‌داران محیط‌زیست و تحلیلگران کاربرد مهم بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال دیگر را تنها سفته‌بازی میدانند , مصرف این اندازه برق احتمال دارد غیرقابل‌قبول باشد . ولی کاربرد مهم بیت‌کوین حقیقتا سفته‌بازی نیست . بیت‌کوین در کشورهایی که تعداد بانک‌ها برای دسترسی مردمان به سرویس ها مالی ناکافی است , کارایی مطلوبی دارااست .

به عنوان مثال , در ونزوئلا ساکنان محلی برای تهیه‌ی خوراک , کالاهای مایحتاج و دارو از آن سوی مرز از بیت‌کوین استعمال می نمایند . چون پول ملی این مملکت ( بولیوار ونزوئلا ) نسبتاً تمام قیمت خویش را از دست داده است .

الگوریتم اجماع بر اساس ثابت کارِ بیت‌کوین ( proof – of – work ) , از توان محاسباتی جهانی برای تأیید تراکنش‌ها و ساخت ارزهای دیجیتال نو از روش یک سیستم ریاضی به کارگیری می‌نماید . سیستم ثابت کارِ بیت‌کوین اذن نمی‌دهد که هکرها به پروتکل غیرمتمرکز آن دسترسی پیدا نمایند و این چنین سیستم بیت‌کوین‌بلاکچین قادر است تراکنش‌ها را مستقیم و به طور همتا به همتا انجام دهد . به این ترتیب , عذروبهانه کردن مصرف برق به مراد پایین سؤال بردن ارزهای غیرمتمرکز که تأثیر شگرفی بر اقتصاد جهانی دارا‌هستند غیرمنطقی است و این نوعی ادعای بیمارگونه است که می گویند کاربرد ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین صرفا سفته‌بازی است .

سفته‌بازی در هر حوزه‌ای که در روند اولیه‌ی رویش و ترقی است موجود است . در بالا , سرمایه‌گذارها قصد دارا‌هستند روی قیمت و ارزش ارزهای دیجیتال و دارایی‌های دیجیتال سفته‌بازی‌هایی انجام دهند . البته این سرمایه‌گذارها با رویش صنعت و بازار ناچار می‌شوند از توکن‌ها برای کاربردهای سودمندتر و امکان تعویض‌پذیری استعمال نمایند .

آیا مصرف برق یک نقص‌ است؟ چنانچه این‌طور است شاید بازار می‌تواند آن را حل نماید

میزان برق مصرفی برای استخراج بیت‌کوین فراوان بیشتر از مصرف خانگی است

واضح است که‌این ایراد وجود دارد . هزینه‌های برق بخش قابل‌توجهی از هزینه‌های عملیاتی مرکز ها استخراج ارزهای دیجیتال را تشکیل می دهد . به همین بهانه , استخراج‌کنندگانِ ارزهای دیجیتال همت مینمایند هزینه‌های عملیاتی را تا حد قابلیت و امکان کاهش دهند و حاشیه‌ی سود آن را با استعمال از منابع ارزان‌قیمت برق به حداکثر برسانند .

در مناطقی مثل شمال‌شرقی چین , پرو و شیلی ذخیره‌ی برق تولیدشده از منابع تجدیدپذیر آن‌قدر دوچندان است که درین بخش ها برق به صورت بدون پول توزیع می‌گردد . مثلا , در سال ۲۰۱۶ در شیلی انرژی خورشیدی تولیدشده به حدی فراوان بود که بخش عمده‌ای از آن به طور مجانی توزیع شد . از آن پس تا کنون , دولت شیلی تأسیسات خورشیدی بیشتری را احداث نموده است و درصدد ساخت زیرساخت‌هایی به خواسته تأمین برق کل سرزمین سوای هزینه‌های مازاد است .

بی‌تردید به دست‌کم رساندن مصرف برق از منابع گران و تجدیدناپذیر به نفع استخراج‌کنندگان است . دقیقا به همین بهانه است که بخش اعظمی از ماینرها به مناطقی مثل شمال‌شرقی چین , شیلی , نروژ و ایسلند نقل‌مکان کرده‌اند تا نیز از منابع تجدیدپذیر و ارزان برق بهره‌مند شوند و نیز اینکه از آب‌وهوای سرد این بخش ها برای خنک نگه‌داشتن تجهیرات خویش به صورت ارگانیک استعمال نمایند .

بر پایه گزارش NEA ( اداره ملی انرژی ایسلند ) , نسبتاً ۱۰۰ درصد انرژی و برق این مملکت از منابع تجدیدپذیر ساخت میشود . برق آبی‌رنگ و انرژی زمین‌گرمایی ۹۹/۸ درصد از برق ایسلند را تأمین مینماید . در نروژ که یکی دیگر از کشورهای دوست داستنی ماینرهاست , ۹۵ درصد از برق کل تولیدشده درین مرز و بوم از انرژی آب به دست می آید . در هر دو مرز و بوم , برق مصرفی خانوارها و تأسیسات نسبتاً کاملا از انرژی‌های منزه و تجدیدپذیر ایجاد میشود .